Zoals je kunt zien, zijn ze uiteindelijk niet opgewerkt. Eerlijk gezegd had ik dit het liefst al gedaan voor het inleveren van het project, alleen was er echter een reden waarom dat niet gelukt was, mijn oma was 2 dagen voor de deadline overleden. Mocht dit nou niet gebeurd zijn, had ik namelijk de tekeningen al opgewerkt voor het inleveren.
De reden dat ik hier uiteindelijk voor gekozen heb, is omdat deze blog gaat over mijn architectuurPROCES, en tijdens het proces maak je fouten/loop je tegen onvoorziene dingen aan, dit is er één van. Daarbij wil ik ook juist met deze blog mijn groei weergeven.
Goed, dat was dat, nu het project zelf, dit waren de disciplineweken van de multi (weten jullie nog? de multi? de uitleg daarvan staat in een voorgaande blog). De disciplineweken zijn vier weken waarin je individueel aan de slag gaat of niet. Op deze drie weken haal je uiteindelijk ook je project.... of niet, zoals in mijn geval. Volgende keer moet ik toch echt wat meer onderzoek in mijn verslag gooien ;).
Tijdens deze disciplineweken heb ik de begane grond van het Vestdijkgebouw uitgewerkt, hiervoor waren zelfs nog vrijwel geen plattegronden. Ik heb hiermee gewerkt vanuit het concept 'zien en gezien worden' vanwege de reclamefunctie van de plint, de openheid van het gebouw en om hiermee toch de focus te kunnen leggen op bepaalde aspecten terwijl de rest ook nog altijd gezien wordt.
Ondanks dat ik dit stuk niet gehaald heb, ben ik eigenlijk nog steeds wel trots op mijn eindresultaat. Ik sta achter mijn ontwerp en ben ook trots op de gepubliceerde plaatjes (of zoals mijn broertje zegt: ''heb je die uit een computerspel gehaald?'').
Het waren drie nogal zware weken, waarin ik gegeven heb wat ik kon. Maar eerlijk is eerlijk, niet alleen aan dit project, ik heb er ook bewust voor gekozen om langs te gaan bij mijn oma en hier heb ik absoluut geen spijt van!
Op naar versie 2 na de vakantie!
Groetjes,
Elisa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten