In dit geval hadden we een plangebied in Wageningen gekregen: De Dreijen.
De Dreijen is een gebied aan de rand van Wageningen, vlak aan de Nederrijn. Verder bevindt zich in dit gebied het Arboretum, een soort onderzoekstuin die vroeger van de universiteit was samen met nog wat oude universiteitsgebouwen. Een gebied met zeer veel potentie. Ten slotte bevond er zich in het gebied behoorlijk wat hoogteverschil, niet glooiend, maar getrapt, waar ook enigszins het concept 'Getrapt wonen' vandaan is gekomen.
Hierbij heb ik met name de detaillering van het groene dak uitgezocht (het stukje tuin van de bovenburen) en gezorgd dat de leidingen zo veel mogelijk boven elkaar liepen. Nou is dit laatste normaal niet zo moeilijk, maar de bovenste woning is de helft kleiner dan de onderste woning (de bovenste heeft wel twee verdiepingen). Vervolgens heb ik gekeken om ook gevelopeningen zo veel mogelijk boven elkaar te plaatsen om zo het geheel rustig te houden.
Eigenlijk als ik er zo naar kijk, heb ik in het half jaar daarna toch wel aardig wat geleerd, qua plaatjes opwerken, maar desalniettemin zou ik zelf wel graag in zo'n woning willen wonen. Dat is ook altijd eigenlijk een van mijn uitgangspunten: zolang ik er zelf maar zou willen wonen.
Ook was ik na dit project zoo trots op mijn technische perspectivische doorsnede en axonometrie! Jep, die waren geslaagd!
Dat was ie weer!
Groetjes,
Elisa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten